Saturday, April 29, 2006

nhhoj

میدونی چرا رفتم؟ چون یه جمله میگی ... آدم تا سوراخ کونش که هیچی ... در و دیوارای اطاقشم به آتیش کشیده میشه ایه الناس شب همگی به نیکی و شادی. به مبارکی و شادی چو نگار من در آید //--// بنشین نظاره میکن تو عجایب خدا را